حجت محمدحسینی حاجیور - مربی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه
میترا عزیزی بابااحمد - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان

مادهی 452 قانون مجازات اسلامی به بیان مفاهیمی از دیه پرداخته است و به دلیل اختلافات بسیاری که در ماهیت و آثارو اوصاف دیه وجود دارد آن را به نوعی مبهم بیان می کند. در بخش اول ماده 452 در مورد مالکیت بر دیه که آیا متوفیمالک است یا ورثه بحث می کند، در قسمت دوم بیان می کند که، دیه آثار مسیولیت مدنی یا ضمان را دارد. اگر مسیولیتمدنی است پس چرا در ماده 14 قانون مجازات اسلامی ان را مجازات می شمارد. در بند سوم ماده نیز مقرر می دارد: ذمهمرتکب جز با پرداخت دیه، مصالحه ابراو تهاتر بری نمی گردد. که ابرا و تهاتر و ذمه زمانی که دیه مجازات باشد به کارنمی آید. فقها و دکترین حقوقی معتقد به مالکیت متوفی بر دیه هستند و برای ابرا و تهاتر هم باید گفت، دیه در خصوصمسیولیت مدنی، ذیل مسیولیت مدنی غیر قرادادی قرار می گیرد و می توانیم آن را نوعی تعهد بدانیم تا بتوانیم با استفاده ازقواعد سقوط تعهدات مثل ابرا و تهاتر، آن را به نوعی پرداخت، و ذمه خود را بری کنیم.

مجازات، مسیولیت مدنی، دیه، ارث، تعهد