تبیین و بررسی مفهوم عشق در دین با تاکید بر نظر شلر و پیامدهای تربیتی آن

مفهوم عشق به عنوان یک پایهی ارتباطی از دیرباز تاکنون مورد بحث بوده است. در این مقاله به تعریف و تببین این مفهوم در مسیحیت باتوجه به آرای ماکس شلر میپردازیم. شلر این مفهوم را به نوعی متاثر از فهم یونان باستان از عشق میداند که البته با نوعی واژگونی درمسیحیت مفهوم خالصتری پیدا کرده است. این واژگونی را می توان با توجه به ارزشها و رویکردها برشمرد: در یونان باستان عشق مفهومیعرضی، متعلق به محسوسات بوده، و عمل عشقورزی همواره از پایین (عاشق: ضعیف تر) به بالا (معشوق: غنی تر) بوده است. این در حالیاست که از نظر شلر عشق مسیحی نه مفهومی عرضی، که مفهومی پیشینی و ساختاری است که سوژه یا فرد مسیحی از طریق آن برساختهمی شود، و رویکردی که در تعریف عمل عشقورزی وجود دارد نیز از بالا (عاشق: خداوند، و در پی او: غنی تر) به سوی پایین (معشوق: بشر،و جز آن: ضعیف تر) است. بر این اساس عشق مسیحی با این وجود که متاثر از عشق یونانی است معنایی یکسره متفاوت و گاها متقابل بامفهوم خلف خود، یعنی عشق در یونان باستان را پدیدار می نماید. در این نوشتار سعی می کنیم با برجسته کردن تفاوت این دو نوع از عشقبه صورت خاص نزد شلر، و تفاوت عشق معنوی و عشق مادی به صورت عام به شناخت دقیقی از این مفهوم و عوامل دخیل در آن برسیم.در خاتمه با توجه به این تعاریف سعی می کنیم اهمیت عشق در یک رابطه ی تربیتی را با قرار دادن عوامل تربیتی در این چارچوب موردتاکید قرار دهیم. از آنجا که عشق در معنای دینی آن مفهومی غیر شخصی است و معطوف به پیشرفت فرد ضعیف تر است، می توانیم آن رابه عنوان پایه ای برای بهبود روابط تربیتی در نظر بگیریم.