تفسیر و تحلیل شرط قبض در صحت یا عدم صحت در عقود عینی با نگاهی به عقد رهن
Publish place: World Conference on Psychology and Educational Sciences, Law and Social Sciences at the Beginning of the Third Millennium
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 387
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PESLS01_113
تاریخ نمایه سازی:
Abstract:
عقود در قانون مدنی به 3 دسته تقسیم می شوند که عبارتند از عقود رضایی،عینی و تشریفاتی که بر اساس تحیق مورد نظر منظور از عقود عینی عقودیهستند که به جز رضایت طرفین عقد نیاز به انجام عملی دیگر برای تحققوصحت عقد هستیم .در عقود عینی که یکی از آنها عقد رهن می باشد ،طلبکار بر مال معینی از اموال بدهکار، حق عینی می یابد؛ بدین معنا کهبه هنگام وصول طلب، بر سایر طلبکاران حق تقدم دارد و از حاصل فروشمال، نخست او استفاده می کند. مضافا این که چون مدیون، حق ندارد دروثیقه تصرفی کند که به زیان طلبکار باشد، محل وصول طلب همیشه محفوظمی ماند و طلبکار می تواند آن را در دست هرکس بیابد، توقیف کند.
Authors
ایمان ضیاجلدی
عضو هیات علمی گروه حقوق دانشگاه زابل
حمیدرضا پرهام مهر
عضو هیات علمی گروه حقوق دانشگاه زابل
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :