محمود شیرازی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
خالد بادپا - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد زاهدان
شه بخش گرگیج - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
فاطمه رحیمی - عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی چابهار

روانشناسی انسان گرایی یکی از رویکردهای جدید روانشناسی درباره انسان و ویژگی های توانایی های مثبت اوست و بعد از روانکاوی ورفتارگرایی به عنوان نیروی سوم در روان شناسی از آن یاد می شود در این مقاله که مقایسه بین اشعار دیوان سنایی غزنویی و رویکردانسان گرایی پرداخته شده است. روش پژوهش در مقاله به صورت کاملا توصیفی می باشد. هدف این پژوهش بررسی مفاهیمی مشترکیاز انسان چون: درک خود ، خودشناسی، مقاومت در برابر فشارهای زندگی، تجربیات اوج، کرامت انسان، شایستگی روح الهی، خودشکوفایی، انسان کامل، فرانیازها، ازخودگذشتگی، احساس تعهد و روابط یین فردی عمیق بین، در دیوان سنایی غزنویی و نظریه روانشناسان انسان گرایی است. یکی دیگراز مفاهیم اساسی مشترک بین روان شناسی انسانگرا و دیوان سنایی غزنویی، موضوع انسان می باشدو بیشتر اشعار سنایی غزنویی در تقویت روحیه امیدواری و تلاش و توجه ظرفیت ها و ظرافت ها و توانایی های مثبت انسان می باشد. و درآخر این مقاله نیز به نتیجه گیری بین دو دیدگاه پرداخته شده است که در هر دو دیدگاه توجه زیادی به انسان در زمینه های گوناگوناشاره شده است.

صفات، رویکرد انسان گرایی، دیوان سنایی غزنویی، انسان