پیش بینی فرسودگی شغلی براساس ویژگیهای شخصیت و توانمندسازی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی براساس ویژگی های شخصیت و توانمندسازی در پرستاران بیمارستان های غیر آموزشی شیرازانجام شد باروش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 217 نفر پرستار انتخاب شده، سه پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش ،پرسشنامهmbti مایرز- بریگز و پرسشنامه توانمندسازی اسپرنژر و میشرا تکمیل کردند. از آمار توصیفی برای ارایه میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی رگرسیون چند گانه با روش همزمان استفاده گردید . نتایج پژوهش نشان داد که 21 درصد از تغییراتنمرات فرسودگی شغلی توسط ابعاد شخصیتی تبیین می شود و می توان با ابعاد شخصیتی (درون گرا، حسی، فکری و منضبط ، برون گرا،شمی، احساسی و ملاحظه کننده) فرسودگی شغلی را پیش بینی نمود که بعد فکری قوی ترین پیش بینی کننده و همه ابعاد به تنهایی و باکنترل ابعاد دیگر قادربه پیش بینی فرسودگی شغلی می باشند. 23 درصد از تغییرات نمرات فرسودگی شغلی توسط ابعاد توانمند سازی تبیینمی شود. میتواند فرسودگی شغلی را پیش بینی نمود، مولفه شایستگی قوی ترین پیش بینی کننده و تاثیرگذاری ضعیف ترین پیش بینیکننده می باشد. مقادیر t نیز نشان می دهد که همه مولفه های توانمند سازی به تنهایی و با کنترل ابعاد دیگر قادراست فرسودگی شغلی راپیش بینی نماید.

Keywords:

فرسودگی شغلی , شخصیت , توانمندسازی