تحلیل جامعه شناختی باورهای فرهنگی بومی با توسعه مشارکتی منطقه روستایی کهمان شهرستان سلسله

هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل جامعه شناختی باورهای فرهنگی بومی با توسعهمشارکتی در منطقه روستایی کهمان می باشد. بدین منظور سعی شده است کهاز یک چارچوب مفهومی تلفیقی ادبیات توسعه و مشارکت در قالب سهپارادایم (توسعه، ضد توسعه و پساتوسعه) استفاده شود؛ در واقع در اینپژوهش از رهیافتی تلفیقی (چندبعدی سازی) از طریق انجام مطالعه اکتشافیو سپس انجام پیمایش میدانی و نهایتا جهت تعمیق نتایج از فنون گردآوریرهیافت کیفی (مصاحبه، بحث گروهی متمرکز و مشاهدات محقق) بهره گرفتهشده است. جامعه آماری پژوهش شامل خانوارهای ساکن روستاهای منطقه کهمانشهرستان سلسله است که 404 سرپرست خانوار مورد مصاحبه قرار گرفتند. دربخش کیفی نیز با کمک گرفتن از نمونه گیری هدفمند و نظری؛ و انجام 26مصاحبه و برگزار کردن چهار گروه پنج نفره جهت بحث گروهی متمرکز؛ اشباعنظری حاصل شد. نتایج حاکی از آن است که باورهای فرهنگی بومی (جهت گیریارزشی دینی، خانواده گرایی، طایفه گرایی، اعتماد اجتماعی، تمایل بهفعالیت جمعی و گروهی) مبنایی مناسب جهت توسعه مشارکتی می باشند بهبیان دیگر عناصر مذکور برعکس دیدگاه تیوریپردازان نوسازی و پژوهشگراناین حوزه محرکی برای توسعه مشارکتی در منطقه روستایی کهمان هستند؛ ودر نهایت میتوان نتیجه گرفت که دلایل ناکارآمدی و توسعه نیافتگیاجتماعات با سازوکارهای سنتی را لزوما نه در بافت اجتماعی آنها بلکهبایستی در عوامل دیگری از جمله؛ غلبه گفتمانهای غیر مشارکتی توسعه ونگرش توسعه دولت محور و همچنین نگاه سخت افزارانه کارگزاران توسعه(دولت ها)، جستجو نمود.

Keywords:

توسعه مشارکتی , باورهای فرهنگی بومی , پساتوسعه , روستاهای کهمان