علیرضا مشیراحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه فردوسی مشهد

مهار تروریسم به دلیل عدم شناخت ماهیت و همچنین نبود اجماع در خصوص منابعی که می بایست برای مقابلهبا آن بکار گرفته شوند دشوار است. از آن جایی که جرایم تروریستی می تواند علاوه بر اثرات زیانبار، تشویشاذهان عمومی و هراس جمعی را نیز به دنبال داشته باشد، توسل به زور علیه مرتکبان یا مظنونان اینگونه جرایمبعنوان یکی از راهکارهای اساسی مقابله با آن، به وسیله برخی از کشورها مد نظر قرار گرفته است. لیکن باتوجه به اصول و قواعد حقوق بشر و حقوق بشردوستانه، دولت ها و ماموران اجرای قانون مجاز به استفاده بی قیدو شرط از این شیوه نبوده بلکه ملزم به رعایت شروط پیش بینی شده حقوق بشری اند. علیرغم پیش بینی اینتمهیدات وقوع حادثه 11 سپتامبر موجب تشدید اقدامات سرکوبگرایانه در برخورد با مظنونان اینگونه جرایمگشت. رویکردی که آشکارا بر خلاف حق حیات بوده و نقض گسترده آن را به دنبال داشته است. در این مقالهکوشش شده است ضمن پرداختن به موضوع تروریسم و حق حیات، شرایط و استثنایات توسل به زور مرگبار درتقابل با قواعد حقوق بشری که ناقض حق حیات محسوب می گردد نیز مورد بررسی قرار گیرد.

تروریسم، حق حیات، توسل به زور مرگبار، حقوق بشر