بررسی تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر رواندرمانی مثبتگرا بر توانایی شغلی ماماها: یک کارآزمایی بالینی تصادفی
Publish place: World Conference on Psychology and Educational Sciences, Law and Social Sciences at the Beginning of the Third Millennium
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 367
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PESLS01_313
تاریخ نمایه سازی:
Abstract:
بهبود توانایی شغلی یک نگرانی عمده برای مدیران است . در سال های اخیر بیشتر روی توانایی انجام کار در ارتباطبا سلامت کارکنان تاکید شده است. روان درمانی مثبتگرا رویکرد معتبری است که توجه ویژه ای به توانمندی ها و هیجان هایمثبت افراد به منظور کاهش آسیب شناسی روانی دارد. توانایی شغلی ماما به عنوان یکی از اجزای موثر سیستم بهداشتیبرای ارایه خدمات ماماییکلیدی است. لذا، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر روان درمانی مثبت گرابر توانایی شغلی ماماها انجام شد.روش کار: این کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1394 بر روی 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهدانجام شد. واحدهای پژوهش به دو گروه مداخله و کنترل به روش تصادفی تخصیص یافتند. قبل و بعد از مداخلات- شاملهشت جلسه ی آموزش گروهی 2 ساعته و ارایه تکالیف خانگی بر گرفته از پروتکل رواندرمانی مثبتگرای رشید و سلیگمن(2006)-، پرسشنامه توانایی شغلی (WAI)، تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS V.19) و آزمون-های تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی، ویلکاکسون و کای اسکویر تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: میانگین نمره توانایی شغلی در ابتدای مطالعه در گروه مداخله (9/16±33/38) با انتهای مطالعه (5/25±41/19) تفاوت معنی دارآماری داشت (P=0/006). میانگین نمره توانایی شغلی ماماها در انتهای مطالعه در دو گروه مداخله (5/25±41/19) و کنترل (3/3±27/45)، بر اساس آزمون تیمستقل تفاوت معنیداری داشت (P=0/001). نتیجهگیری: آموزش گروهی مبتنی بر رواندرمانی مثبت گرا، توانایی شغلی ماماها را افزایش می دهد.
Keywords:
Authors
فاطمه شقاقی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
زهرا عابدیان
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی برشواهد، دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
نگار اصغری پور
استادیار گروه روانشناسی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سیدرضا مظلوم
مربی گروه آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :