سجاد جاودانه - کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز
قربان همتی علمدارلو - دانشیار بخش آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز

هدف از پژوهش حاضر مطالعه نقش جو خانوادگی در پیشبینی مشکلات رفتاری دانش آموزان با کم توانی ذهنی بود. جامعه آماری این پژوهششامل همه دانش آموزان با کم توانی ذهنی دوره ابتدایی شهر شیراز در سال تحصیلی 94 - 93 بود. نمونه های این پژوهش 200 نفر از دانش آموزانبا کم توانی ذهنی بودند که برای انتخاب نمونه های این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. به منظور گردآوری داده ها ازپرسشنامه جو خانوادگی موس و موس (1994) و پرسشنامه چک لیست رفتار نابهنجار (امان، سینگ، استوارت و فیلد، 1985) استفاده شد.جهت تحلیل داده ها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش همزمان استفاده شد. نتایجحاصل از این پژوهش نشان داد که که از بین ابعاد جو خانواده، فقط بعد پیشرفت شخصی به صورت منفی و معناداری بی علاقگی- انزوای اجتماعی دانش آموزان با کم توانی ذهنی را پیش بینی می کرد. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که برای حل مشکلاترفتاری دانش آموزان با کم توانی ذهنی، نقش بعد پیشرفت شخصی مورد ملاحظه قرار گیرد.

جو خانوادگی، مشکلات رفتاری، دانش آموزان، کم توانی ذهنی