محمد ترک نژاد - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
اوشا برهمند - دانشیار دانشگاه محقق اردبیل

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری بین کودکان والدین مصرف کننده مواد و کودکان والدین عادی بوده. روش این مطالعه علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش کودکان کلیه معتادان ساکن شهرستان فیروزآباد استان فارس درسال 1393 بود. از بین این افراد نمونه ای به حجم60 نفر با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و 60 نفر از فرزندان افراد عادی هم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. به منظورجمع آوری داده های مورد نیاز این پژوهش از پرسشنامه ی، تاب آوری کانر و دیویسون استفاده شد. میانگین و انحراف معیار دو گروه فرزندانوالدین مصرف کننده مواد و فرزندان عادی را نشان می دهد که میانگین فرزندان مصرف کننده مواد در ابعاد تاب آوری و تاب آوری کل بیشتر ازفرزندان والدین عادی بیشتر می باشد. نتایج تحلیل واریانس چند متغییره (MANOVA) نشان داد که میانگین کودکان دارای والدین وابستهبه مواد و کودکان والدین عادی از نظر، تاب آوری تفاوت معنی داری مشاهده می شود (p<0/05). این نتایج حاکی از این است که درکودکانوالدین معتاد تاب آوری می تواند از اثرات منفی محافظت کند. این یافته ها به اهمیت تاب آوری به عنوان یک عامل حفاظتی در برابر اثرات منفیمی توان اشاره کرد. بنابراین اقدامات پیشگیری برای این کودکان در معرض خطر طراحی می شوند می توانند از مداخله هایی جهت افزایشتاب آوری این کودکان بهره بگیرند.

تاب آوری، کودکان والدین مصرف کننده مواد، کودکان والدین عادی