حقوق ابتدایی گردشگران

بهره مندی بشر از برخی حقوق، لازمه تداوم زندگی و حیات وی بر روی کره ی زمین محسوب می گردد. انسان بماهوانسان، فارغ ازهرگونه خصوصیتی که داشته باشد، نیازمند برخورداری از حقوق ذاتی و فطری است که بدون آنها توان زندگی نخواهد داشت و یا حداقلحیات وی با مشقات بسیاری همراه خواهد بود. این حقوق که مابین تمامی افراد بشر مشترک بوده و فرقی بین آنان نیست طیف وسیعی رادر بر می گیرند ازجمله حق کرامت و حیثیت انسانی، حق حمایت از جان و مال، حق مسکن و احترام به زندگی خصوصی افراد، حق دادخواهیو مراجعه به وکیل و غیره. نمی توان از هیچ انسانی انتظار داشت در همان مکانی که به دنیا می آید، برای همیشه سکونت و اقامت داشته وهیچگونه جابه جایی و تغییر مکانی ولو برای مدت زمانی اندک انجام ندهد زیرا مسافرت، تفرج و گردشگری یکی از نیازهای اولیه و اساسیبشر بوده و هیچ شخصی نمی تواند منکر این امر حیاتی باشد. این حقوق و آزادی ها چون با ذات و سرشت انسانی لازمه دارد و افراد جامعهبشری به خاطر ماهیت انسانی خویش، از آن برخوردارند. لذا از جهت تمتع و برخورداری از این حقوق هیچ تفاوتی بین اتباع کشور و گردشگرانوجود ندارد. روش مورد استفاده در این مقاله کیفی و تحلیلی- محتوایی بوده، روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و از کتبو مقالات به روش فیش برداری استفاده شده است. در این پژوهش سعی ما بر آن شده تا به تبیین و تحلیل حقوق ابتدایی گردشگران وتسهیلات متنوع گردشگران بپردازیم.

Keywords:

حقوق ابتدایی , اقامت گردشگران , بیمه گردشگران