مهدی مسگرخراسانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمدجواد اصغری ابراهیم آباد - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

رضایت شغلی یکی از مهمترین متغیرهای تحقیق در رفتار سازمانی و همچنین به عنوان متغیر محوری در تحقیقات و تیوری های سازمانقلمداد گردیده ا ست. رضایت شغلی پایین پیامدهای زیادی از جمله فر سودگی شغلی را در پی دارد. فر سودگی شغلی با سه مشخصه یخستگی هیجانی، مسخ شخصیت و عدم کفایت فردی شناخته می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبودرضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی کارکنان کارخانه توس چینی بود. روش: پرسشنامه های رضایت شغلی و فرسودگی شغلی در بین110 نفر از کارکنان کارخانه توس چینی توزیع گردید و تعداد 30 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره مداخله وکنترل گمارش شدند. آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس ر ضایت شغلی مینه سوتا و مقیاس فرسودگی شغلیما سلاچ مورد سنجش قرار گرفتند. گروه مداخله 10 جلسه 2 ساعته آموزش طرحواره درمانی را دریافت کردند. داده ها با ا ستفاده از نرمافزار SPSS و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) و تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) مورد بررسی قرارگرفتند. یافته ها نشان دادند گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در نشانه های فرسودگی شغلی کاهش معناداری نشان دادند. اما در نشانههای رضایت شغلی بهبود ی به دست نیا مد. نتیجه گیری: مداخله طرحواره درمانی سبب کاهش نشانه های فرسودگی شغلی در کارکنانکارخانه توس چینی می شود.

طرحواره درمانی، رضایت شغلی، فرسودگی شغلی