محمد عابدینی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد بیرجند
محسن خدادوست - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری ،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد بیرجند
هاشم جهانگیر - دانشجوی دکتری سازه، گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر خاکستر بادی در بهبود و تثبیت روسازی راه می باشد که پیش از این کم تر مورد توجه قرار گرفته است. به طور معمول، به منظور بررسی چگونگی تثبیت خاک مخلوط شده یا ممواد افزودنی آزمایش های ویژه ای مانند دانه بندی، تراکم و برش مستقیم انجام می شود. برخی از خاک ها به علت دارا بودن ویژگی های قنی نامطلوب و یا دارا بودن مقدارهای قابل توجهی رس یا لای برای برخی از پروژه های عمرانی مناسب نیستند. هنگامی که امکان تغییر مکان پروژه و تعویض خاک نباشد و یا اینکه هزینه تعویض خاک مقرون به صرفه نیست، باید روش اصلاح و بهبود خاک مورد بررسی قرار گیرد، تا چنانچه این روش از نظر اقتصادی و فنی قابل توجیه باشد، مبادرت به انجام آن شود. در پژوهش پیش رو، میزان کارایی روش اصلاح به صورت آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نمونه هایی از خاک یا نسبت های مختلف یا آهک و خاکستر بادی مخلوط شده و برای مدت زمان های گوناگون تحت شرایط یکسان عمل آوری شده اند. سپس رفتار آنها به کمک آزمایش هایی مورد سنجش قرار می گیرد. با توجه به نتیجه های بدست آمده از آزمایش های تراکم استاندارد، تعیین حدود اتر برگ، نشانه خمیری و برش مستقیم، در همه ی موردها، نمونه ی آزمایشگاهی با ترکیب 10 درصد خاکستر بادی و 7 درصد آهک، دارای کمترین مقدار چسبندگی و بیشترین مقدار بیشینه دانسیته خشک است. این امر نشان دهنده ی بیشترین کارایی و پتانسیل این مخلوط برای تثبیت خاک ها و بهبود کیفیت لایه های روسازی است. از این رو، از پژوهش انجام شده می توان دریافت که وجود درصدهای مشخصی از آهک و خاکستر بادی می تواند باعث افزایش کیفیت لایه های خاکی در روسازی راه شود.

روسازی، خاکستر بادی ،تثبیت خاک، برش مستقیم، نشانه خمیری، تراکم استاندارد