رضوان حجازی - استاد. عضو هیات علمی دانشگاه الزهرای تهران
حسین احمدی - دانشجوی دکترای حسابداری دانشگاه تهران

یکی از ملزومات اطلاعاتی اساسی جهت تکمیل مدل ABC سنتی، نیاز به معرفی رویکردهای دیگری نیز TDABC بوده است (بهایابی مبتنی بر فعالیت زمان گرا). TDABC معادله بهارا بر حسب زمان فرمول بندی می نماید که تحت عنوان معادله زمانی نیز یاد می شود. هنگامی که تمامی منابع مصرف شده به یک واحد زمانی تبدیل می شود مشکلات مربوط به اطلاعات گسترده و زیادی که در وجود دارد (در خصوص منابع) به حداقل می رسد. با این حال TDABC بی عیب نیست. تحت شرایط عدم اطمینان TDABC نیز مانند سایر روشهای بهایابی دچار ضعف در ارایه نتایج میگردد، که اطلاعات نادرست و در نتیجه عدم اتخاذ تصمیمات بهینه را در پی دارد. از طرفی تیوری فازی در ابعادی گسترده به عنوان رویکردی منطقی که مدیریت را در شرایط عدم اطمینان یاری می نماید شناخته شده است. به عنوان مثال در آنالیز بهای تولید، عدم اطمینان عموما در بحث بودجه سالانه توزیع شده بین هر کدام از پارامترهای عملیاتی و پشتیبانی مطرح می شود.بر اساس همین کارکردهای تیوری فازی، هدف این مقاله نیز بسط چارچوبی بر اساس TDABC فازی می باشد. با بهره گیری از تکنیک فازی، پارامترهای عدم اطمینان قبل از ورود به معادله زمانی ،به مجموعه های فازی منتقل می شوند . سپس این مجموعه ها فاز زدایی شده تا به ارزش واقعی که از لحاظ رویکرد حسابداری به بهای تولید منجر شود برسد . هدف این مقاله ایجاد FUZZY – TDABC برای تخمین بهای غیر مستقیم تولید در یک شرایط عدم اطمینان است. در ادامه پیاده سازی TDABC فازی را بصورت خلاصه در یک مدل تشریح میگردد. مقایسه نتایج بین TDABCسنتی و TDABC فازی ارایه و در مورد آن بحث می شود و نتیجه گیری لازم در مورد مقاله به عمل می آید. انتظار می رود که این مدل اطلاعات کامل تر و قابل اتکاتری را برای مدیریت برنامه ریزی استراتژیک فراهم آورد.

بهایابی میتنی برفعالیت زمان محور، تیوری فازی، عدم اطمینان