شناسایی مناطق بافت های فرسوده شهر اردبیل در جهت کاهش خطرات بلایای طبیعی(زلزله)

شهر اردبیل بدلیل موقعیت جغرافیایی خود و قرار گرفتن در دامنه کوه آتشفشانی سبلان و وجود گسل ها و مسیل هایی در اطراف خود دارای آسیب پذیری فراوان در برابر بلایای طبیعی می باشد. بافت های فرسوده شهری و سکونتگاه های حاشیه ای و غیر استاندارد در کشورهای در حال توسعه، بنا به دلایلی از قبیل عدم رعایت معیارهای فنی و مهندسی در ساخت بنا، شبکه ارتباطی ناکارآمد، عدم وجود تاسیسات و تجهیزات شهری، بیشتر از سایر بافت های شهری در معرض خطر زمین لرزه قرار دارند. مشکل دیگر این بافت ها دسترسی نامناسب و محدود آنها می باشد که امداد رسانی به ساکنان آنها پس از وقوع بلایای طبیعی را مشکل می سازد و می تواند با بحرانی شدن شرایط فاجعه انسانی را دامن بزند. پژوهش حاضر مناطق فرسوده شهر اردبیل شناسایی کرده و توانمند سازی مدیریت بحران شهری در برابر کاهش خطرات بلایای طبیعی با تاکید بر خطر زمین لرزه را مورد مطالعه قرار داده است، که شاخص هایی همچون نوع مصالح، قدمت ساختمان ها، تعداد طبقات، نوع کاربری، سطح اشغال، کیفیت ابنیه، تراکم جمعیت، ومساحت بررسی شده است. همچنین روش پژوهش حاضر بصورت توصیفی تحلیلی می باشد

Keywords:

مدیریت بحران , بافت فرسوده , شهر اردبیل , خطر زمین لرزه