حمید دهقانی - دانشجویکارشناسی ارشدمهندسی الکترونیک،دانشگاه آزاد اسلامی و احدعلوم و تحقیقات تهران( هرمزگان )،تهران،ایران

ژنراتور الکتریکی یکی از مهم ترین بخش های سیستم انرژی بادی است.ژنراتورهای سرعت ثابت از لحاظ مکانیکی، به خصوص در توان نامی های بالا، در مقایسه با ژنراتورهای با سرعت قابل تنظیم که به طور گسترده در سیستم تبدیل انرژی بادی کاربرد دارند، گرانبهاتر هستند.ژنراتورهای سنکرون آهنربا دایم (PMSG ) با راه اندازی مستقیم به دلیل مزایای آنها نسبت به دیگر ژنراتورهای توربین بادی سرعت متغیر، بیشتر مورد توجه سازندگان توربین های بادی قرار گرفته اند. این ژنراتورها ممکن است به صورت طرح چندقطبی و ساختار بدون دنده باشند که عملکرد سرعت پایینی داشته و به دلیل عدم حضور جاروبک ها نیاز کمتری به تعمیر و نگهداری دارند، سیستم تحریک در آنها حذف می شود، برای استخراج حداکثر توان بادی موقع اتصال به شبکه، کنترل پذیری کاملی داشته و در حالت وقوع خطا سهولت در عملکرد دارد و پشتیبانی شبکه نیز از آن صورت می گیرد. در نتیجه، راندمان و قابلیت اطمینان یک توربین بادی با ژنراتور سنکرون آهنربا دایم و با مبدل توان مقیاس کامل، بیش از موارد مشابه آن در دیگر ژنراتورهای توربین بادی سرعت متغیر مثل توربین بادی با ژنراتور القایی با تغذیه دوگانه (DFIG ) است . ژنراتور القایی تغذیه دوبل مزایای متعددی نسبت به ژنراتورهای دیگر تولیدکننده ی برق بادی دارد. DFIG نسبت به کمبود ولتاژ پایانه ی ژنراتور بسیار حساس است. زیرا افت ولتاژهای عمیق باعث القای ولتاژهای ضد محرکه ی بزرگ در رتور می شود که این امر منجر به عبور جریانهای گذرای شدید از رتور و افزایش ولتاژ واسط dc در مبدل الکترونیک قدرت و در نتیجه آسیب دیدن مبدل الکترونیک قدرت می گردد.

DFIG،کنترل مقاوم،عدم قطعیت،توربین بادی