بررسی رابطه بین گرایش به رفتارهای پرخطر با سرمایه اجتماعی با واسطه گری پنج عامل شخصیت

دوره جوانی اغلب با خطرپذیری هم معنی گرفته شده و فرد جوان اغلب به عنوان موجودی خطر پذیر تعریف می شود. کار-گرگ و گرور (2003) خطرپذیری را به رفتارهایی اطلاق میکنند که احتمال نتایج منفی و مخرب جسمی، روان شناختی و اجتماعی را برای فرد افزایش دهد. در ادبیات تحقیق رفتار پرخطر مواردی چون خشونت، رابطه جنسی محافظتنشده، رانندگی خطرناک، سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و الکل را در برمی گیرد(بلام، بهرینگ، شو، بیرینگر، سیوینگ و رسنیک، 2000 ). هدف کلی بررسی رابطه بین گرایش به رفتارهای پرخطر با سرمایه اجتماعی با واسطه گری پنج عامل شخصیت.روش پژوهش:روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع همبستگی است. جامعه، نمونه و روش نمونه گیری،جامعه آماری این پژوهش نیز شامل تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان آمل که مشتمل بر 300 نفراست، که از بین آنان 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزارهای این مطالعه برای جمع آوری داده ها و بررسی فرضیه و پاسخگویی به سوالات پژوهش عبارت خواهند بود از:پرسشنامهی جمعیتشناختی شامل اطلاعاتی پیرامون سن، جنس، رشتهی تحصیلی، وضعیت تاهل و مقطع تحصیلی شرکت کنندگان پژوهش بود. 2- مقیاس گرایش به خطرپذیری در جوانان ایرانی 3- پرسشنامه سرمایه اجتماعیبرای این منظور از روش تحلیل مسیر استفاده شد و مدل پیشنهادی پژوهش مورد بررسی قرار گرفت.بر اساس این مدل، ابعاد سرمایه اجتماعی شامل ساخت شبکه، کارکرد شبکه، تعامل شبکه و اعتماد اجتماعی، به عنوان متغیرهای پیش بین، ابعاد ویژگی های شخصیتی شامل وظیفه شناسی، هیجان پذیری، صداقت - تواضع، برون گرایی، باز بودن به تجربه و توافق به عنوان متغیرهای میانجی و گرایش به خطرپذیری به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی برازنده داده ها است و بخشی از واریانس گرایش به رفتارهای پرخطر توسط سرمایه اجتماعی و ویژگی های شخصیتی تبیین میشود. همچنین، نتایج حاصل بیانگر آن بود که درصدی از تغیرات واریانس ابعاد وظیفه شناسی، برون گرایی، باز بودن به تجربه و توافق را میتوان توسط ابعاد سرمایه اجتماعی تبیین نمود..

Keywords:

رفتار پرخطر , سرمایه اجتماعی , جمعییت شناختی , جنبه های شناختی