مژگان محمدی مهر - استادیار گروه علوم آزمایشگاهی دانشکده پیراپزشکی مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
مراد شاهمرادی - کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، آبدانان، ایلام، ایران
سعید شیخی - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، آبدانان، ایلام، ایران

پژوهش حاضر به بررسی رابطه سبک های فرزندپروری با مشکلات رفتاری کودکان پسر پایه چهارم تا ششم مدارس ابتدایی شهرستان آبدانان پرداخته است. روش مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه چهارم تا ششم ابتدای شهرستان آبدانان که در سال تحصیلی 1395-1394 مشغول به تحصیلی بودند (N=197 ) . ججم نمومه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 130 نفر بود که از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از دو پرسشنامه های شیوه فرزندپروری دایانا بامریند و پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر فرم معلم استفاده شده است. داده ها از طریق آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین سبک فرزند پروری سهل گیرانه با مشکلات رفتاری (رفتار ضد اجتماعی، ناسازگاری اجتماعی و اختلال کمبود توجه) همبستگی مثبت و معنی داری دارد (p> 0/01) سبک فرزند پروری مستبدانه با مشکلات رفتاری (پرخاشگری- بیش فعالی، اضطراب- افسردگی، رفتار ضداجتماعی، ناسازگاری اجتماعی و اختلال کمبود توجه) همبستگی مثبت و معنی داری دارد (p> 0/01) همچنین سبک فرزند پروری مقتدرانه با مشکلات رفتاری(پرخاشگری- بیش فعالی، اضطراب- افسردگی، رفتار ضداجتماعی، ناسازگاری اجتماعی و اختلال کمبود توجه) همبستگی منفی و معناداری دارد (p> 0/01) . بر اساس نتایج مطاله حاضر میتوان نتیجه گیری کرد که نوع ارتباط والدین با یکدیگر و همچنین چگونگی تعامل آنها با فرزندان نیز میتواند در شکل گیری شخصیت فرزندان و نوع رفتارهای آنان تاثیر داشته باشد؛ رفتار والدین با فرزندان غالبا مطابق الگوی فرهنگی خاصی که در آن جامعه قرار دارند، انجام میگیرد.

سبک های فرزندپروری، مشکلات رفتاری، دانش آموزان