حامد حیدری - دانشجو دکتری مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد. مشهد. ایران. نویسنده مسیول
محمود آخرتی - کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه تربیت معلم . واحد تهران. تهران. ایران
صادق نیکپور - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد بیرجند. واحد بیرجند. بیرجند. ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه مولفه های سبک زندگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن دیابت و فشار خون با افراد سالم انجام شد. روش پژوهش به لحاظ هدف بنیادی و از منظر روش علی- مقایسه ای است. جامعه تحقیق شامل تمامی بیماران مزمن فشار خون و افراد سالم به لحاظ جسمی شهرستان کاشمر بود. در این پژوهش، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. بدین صورت که در گروه بیماران دیابتی 100 نفر، در گروه بیماران فشار خون 100 نفر و در گروه افراد عادی، 100 نفر انتخاب شد. برای سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و برای سنجش سیک زندگی از پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر، سچریت و پندر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها در سطح توصیفی از آمارههای میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. براساس تحلیل واریانس یک راهه تفاوت مشاهده شده بین سه گروه در نمره کلی کیفیت زندگی و دو بعد سلامت جسمانی و سلامت روانی با اطمینان 95 درصد (p<0/05) و در مورد دو بعد روابط اجتماعی و سلامت محیطی با اطمینان 99 درصد (p<0/01) معنی دار می باشد. نتایج تحلیل واریانس در مورد سبک زندگی و مولفه های آن نیز نشان داد که تفاوت مشاهده شده بین سه گروه در نمره کلی سبک زندگی و مولفه های خودشکوفایی، حمایت بین فردی، مدیریت استرس و ورزش با اطمینان 99 درصد (p<0/01) و در مورد رشد معنوی با اطمینان 95 درصد (p<0/05) معنی دار می باشد. همچنین تفاوت مشاهده شده بین سه گروه در نمره تغذیه معنی دار نمی باشد (p> 0/05) با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت که میانگین مولفه های سبک زندگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن دیابت و فشار خون از افراد سالم کمتر است.

سبک زندگی، کیفیت زندگی، بیماران، دیابت و فشار خون