رابطه خودپایی با خلاقیت در دانش آموزان سال سوم دوره ی متوسطه ی اول درشهر اصفهان
Publish place: سومین کنفرانس بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی و سبک زندگی
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 311
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPE03_247
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396
Abstract:
خودپایی به عنوان عمل مشاهده وثبت رفتارهای تحصیلی واجتماعی فرد تعریف می شود. خودپایی در افزایش رفتارهای متناسب موثر بوده است. رفتار وظیفه ای را در کلاس افزایش می دهد، انجام تکالیف منزل را سرعت می بخشد ،عملکرد تحصیلی و مهارت های اجتماعی را ارتقا می دهد و رفتارهای مخرب را کاهش می دهد.پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودپایی با خلاقیت در دانش آموزان انجام شده است . این پژوهش همبستگی روی 360 نفر از دانش آموزان اصفهان که در سال سوم دوره ی متوسطه ی اول مشغول تحصیل بودند و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند انجام شد. برای ارزیابی خودپایی از پرسشنامه اشنایدر (1974) و برای سنجش خلاقیت از مقیاس گاکولن (1990) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . یافته ها نشان داد بین خودپایی با انگیزش تحصیلی، سازگاری اجتماعی و خلاقیت رابطه معنادار وجود دارد (p<0/01) بنابراین دانش آموزانی که از خودپایی بیشتری برخوردارند،انگیزش تحصیلی بیشتر وسازگاری اجتماعی بالاتری دارند. بدین ترتیب تقویت خودپایی در دانش آموزان باید مدنظر قرار گیرد.
Keywords:
Authors
الهام قادری
نویسنده مسیول ،کارشناس ارشد رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد خوراسگان
احمد یارمحمدیان
دانشیار دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :