فاطمه نادری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه بیرجند
هادی پورشافعی - دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند

ورود به هزاره سوم، انسان را با وضعیت های چالش برانگیز از قبیل قرن سرعت و تغییر، عصر اطلاعات و ارتباطات مواجه ساخته است. این وضعیت تمام روابط و مناسبات انسان را در تمام زمینهها درهم ریخته و به آن شکل نوینی داده است. تردیدی نیست که اطلاق عصر اطلاعات به دوره حاضر به دلیل گسترش میزان اطلاعات و سرعت تبادلات آن از طریق تکنولوژی های نوین اطلاعاتی نشانگر این واقعیت است که زندگی بشر این دوره بیش از زمان های گذشته نیازمند دانش نو و اطلاعات و ارتباطات بوده و به آن وابسته است. یکی از راه های مهم کسب دانش در عصر حاضر، آموزش مبتنی بر تکنولوژی های نوین میباشد و جدیدترین پارادایمی که در این حوزه مطرح گردیده یادگیری الکترونیکی است. این یادگیری با پیشرفت فناوری سیار و وسایل سیار به واقعیت پیوسته است. بهرهگیری از تکنولوژی های روز دنیا در کلاس درس، این امکان را به فراگیران میدهد که با سرعت بیشتر و عملکرد بهتری بیاموزند و انگیزهی بیشتری از حضور در کلاس درس داشته باشند. تکنولوژی های نوین آموزشی از جمله (وب و موبایل) که مکمل یکدیگر در یادگیری الکترونیکی میباشند، میتوانند حجم زیادی از اطلاعات مورد نیاز را با ابزار مجهز، در اختیار فراگیران قرار داده و بسیاری از ناکارآمدی های سیستم آموزشی گذشته را رفع نموده و محدودیت های زمانی و مکانی را برطرف سازند. هر اندازه کاربرد تکنولوژی، غنی تر باشد، یاددهی - یادگیری با سهولت بیشتر و در زمان های کوتاه تری صورت میگیرد و شرایطی را به وجود می آورد که یادگیری، سریعتر، آسانتر، بهتر و بادوامتر صورت گیرد. در این مقاله با توجه به روند روبه رشد یادگیری سیار در کشور و اهمیت آن در آینده آموزش رسمی و غیر رسمی، ابتدا ضمن تعریف یادگیری سیار و رابطه آن با یادگیری از راه دور و یادگیری الکترونیکی، نظریات یادگیری سیار، فرصت ها و چالش های بکارگیری این فناوری به بحث گذاشته شده است.

یادگیری سیار، فرصت های یادگیری سیار، چالش های یادگیری سیار