محمدمصطفی اسعدی - دانش آموخته حوزه علمیه قم و دانشجوی دکتری مدرسی تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه معارف
حسن سلم آبادی - عضو هیات علمی دانشگاه بجنورد، گروه معارف اسلامی

سبک زندگی یکی از مهمترین مفاهیم علوم اجتماعی است که در باورها و ارزشهای هر جامعه ریشه دارد. آموزه های قرآن و تعالیم اهل بیت، سبک زندگی ویژهای را در راستای سعادت بشر تبیین مینماید. عوامل متعددی میتواند مایه تحقق این سبک زندگی شود یکی از ان عوامل استفاده دقیق و بهینه ازوقت و زمان است. بر اساس ویژگیهای مفهومی سبک زندگی، میتوان مولفههایی مانند روزمرگی، بی برنامگی،تقدیرگرایی، عدم تقسیم ساعت روز برای انجام فعالیت های روزانه را، در تقابل با سبک زندگی اسلامی دانست. نوشتار پیش رو ضمن بررسی تطبیقی الگوهای تقسیم وقت در احادیث، الگوهایی را برای برنامهریزی زمانی بر اساس سبک زندگی اسلامی، ارایه میدهد و سرانجام به الگوی یکپارچهای منطبق با قرآن کریم خواهد رسید. بر اساس پژوهش صورت گرفته، به طور کلی شش امر در سبک زندگی اسلامی جای دارد: مناجات با پروردگار، امر معاش، معاشرت با سایرین، تفکر در صنع الهی، لذات نفس و سرانجام محاسبه نفس که البته این موارد هرکدام مصادیق و شرایط خاص خود را دارند. روش تحقیق این مقاله، گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و توصیفی تحلیلی می باشد.

سبک زندگی، تقسیم وقت، قرآن، حدیث