پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه بر اساس مهارتهای زندگی آنان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی سهم هر یک از مولفه های مهارت های زندگی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دوم دوره متوسطه شهرستان مهاباد انجام شد. روش تحقیق این مطالعه بر حسب هدف، کاربردی و بر حسب شیوه گرد آوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان مهاباد به تعداد 2399 نفر بودند که حجم نمونه ای برابر با 296 نفر با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقهای نسبتی از بین آنها انتخاب شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه مهارت های زندگی شامل مهارت های تصمیم گیری، حل مساله، خودآگاهی، همدلی، مقابله با هیجانات، مقابله با استرس، تفکر انتقادی، تفکر خلاق، برقراری ارتباط موثر و برقراری روابط بین فردی بود. روایی صوری و محتوایی ابزار اندازه گیری توسط صاحبنظران تایید شد و پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 0/95 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی(ازمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه)صورت گرفت. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که بین مهارت های زندگی و تمامی مولفه های آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آنست که مولفه مهارت های تصمیم- گیری / حل مساله بیشترین سهم را در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد مطالعه دارد.

Keywords:

مهارت های زندگی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموز , دوره متوسطه