سهیلا مهرپرور - دانشجوی ارشد ، گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
نادر جاجلو - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل، ایران
عباس ابولقاسمی - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان،رشت، ایران

پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان پردازش مجدد هولوگرافیک بر درماندگی – ناامیدی و دل مشغولی ناامیدکننده زنان مبتلا به سرطان صورت گرفت. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مبتلا به سرطان شهر سنندج بودند که در سال 1394 به مراکز انکولوژی و بیمارستان های شهر سنندج مراجعه کرده بودند که به روش تصافی ساده 30 نفر انتخاب در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش 9 جلسه 60 دقیقه ای درمان دریافت کردند. گرد آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های سازگاری روانی با سرطان MAC صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره ( MANOVA) استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد درمان پردازش مجدد هولوگرافیک باعث کاهش درماندگیناامیدی در زنان مبتلا به سرطان می شود. در نتیجه میتوان بیان کرد این روش درمانی می تواند به عنوان روشی جهت کاهش درماندگی- ناامیدی و دل مشغولی نگران کننده در درمانگاه ها و مراکز بالینی مورد استفاده قرار گیرد.

درمان پردازش مجدد هولوگرافیک، درماندگی- ناامیدی، دل مشغولی نگران کننده، سرطان