اثربخشی روش های فعال بر درگیری تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر روش های فعال بر میزان درگیری تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 24 دانش آموز دختر پایه چهارم ابتدایی دبستان پوشینه بافت شهر بیرجند در سال تحصیلی95-1394 است. برای گردآوری داده ها از روش های پژوهش توصیفی و مورد کاوی استفادهشده است بررسی بر روی دانش آموزان از طریق مشاهدات مستقیم و میزان عملکردشان در آزمونه ای به عمل آمده، صورت گرفت. مجموعه مصاحبه ها با معلمان و نتایج حاصل از مشاهدات پژوهشگران از کلاس درس، قبل و بعد و در طول مشارکت بخشی از دادههای موردنظر را شامل میشود. یافته ها نشان داده است روشهای بکار گرفته شده، باعث افزایش درگیری تحصیلی در دانش آموزان شد و همچنین میانگین نمرات آزمون های پایانی دانش آموزان بعد از مداخله و اجرای روش های فعال، نسبت به قبل از مداخله افزایش یافته است و تغییرات نمرات ارتباط مثبت درگیری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی را نشان میدهد؛ بنابراین پیشنهاد می شود با توجه به اهمیت روشهای تدریس فعال و نقش تاثیرگذار آنها بر آموزش و یادگیری دانش آموزان، برای ارتقای سطح درگیری تحصیلی و درنتیجه پیشرفت تحصیلی از روش های تدریس فعال استفاده شود.

Keywords:

روشهای فعال , درگیری تحصیلی , دانش آموزان