اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان افسردگی افراد آسیب دیده جسمی ناشی از تصادف

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان افسردگی افراد آسیب دیده جسمی ناشی از تصادف بود. طرح این تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از تمامی افراد آسیب دیده جسمی ناشی از تصادف که به بیمارستان های سمنان در سال 94 مراجعه نمودند. نمونه مورد بررسی شامل 30 بیمار بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. در مطالعه حاضر برای افراد گروه آزمایش، جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت هشت جلسه برگزار شد. افراد گروه کنترل نیز هیچ مداخله ای دریافت ننمودند. ابزار های مورد استفاده در پژوهش عبارت بودند از: ویراست دوم پرسشنامه افسردگی بک ( 1978). برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین نمره کل افسردگی در گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود داشت. بر اساس این یافته ها می توان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی افراد آسیب دیده جسمی ناشی از تصادف موثر بوده است.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , افسردگی , آسیب دیده جسمی