ابراهیم بهرامی - دانشجوی دانشگاه فرهنگیان مقطع کارشناسی

هدف از انجام این تحقیق بررسی جایگاه مشارکت معلمان دربرنامه ریزی درسی است. تعلیم و تربیت کوششی است منظم، حساب شده و حمایت شده برای انتقال و گسترش دانش، مفاهیم، مهارتها و گرایش ها یا عادتها در انسان به منظور ارتقاء او به جایگاه یک انسان مطلوب.برای انجام هر فعالیت منظم و حساب شدهای برای رسیدن به هدف خاص برنامهریزی لازم است و از طریق برنامه ریزی است که میتوان فعالیت ها را انتظام بخشید، در جهت مطلوب هدایت کرد، از اتلاف وقت و نیرو و سرمایه جلوگیری و بر روند پیشرفت امور نظارت کرد.این پژوهش با روش علمی-مروری)کتابخانه ای(انجام گرفته است ودرتهیه ی آن ازکتاب ها،مقالات ،فصل نامه های معتبراستفاده شده است. یافته های این مقاله نشان می دهد مشارکت معلمان دربرنامه ریزی درسی امری محوری است نگرش نامناسب مسیولان رده های برنامه ریزی کشورنسبت به معلمان،کاهش محسوس جایگاه حرفها ی معلمان درجامعه وکاهش رضایت شغلی،بی توجهی نسبی به مشارکت معلمان دربالابودن هزینه مشارکت معلمان در امورآموزشی واداری مدرسه ومنطقه موانع مشارکت معلمان شده است که باید رفع شوندتا اثری بخشی برنامه درسی بیشتر شود. نتیجه ای که گرفته می شود وزارت آموزش وپرورش بایدنیازسنجی گسترده ای ازمعلمان کشوردر خصوص فرایندبرنامه ریزی درسی انجام دهدو تمایل معلمان رادرخصوص ایجاد طرح برنامه ریز ی درسی باتوجه به دروندادها وبروندادهای سیستم آموزشی موردبررسی قراردهدونیز برگزاری آموزشهای متناسب اعم ازآموزش ضمن خدمت،گروه های آموزشی،جلسات انجمن متخصصان برنامه ریزی درسی،انجمن اولیاءو مربیان برای معلمان فراهم کند؛همچنین آزادی عمل هرچه بیشترمعلمان درمشارکت پذیری اجرای برنامه درسی جهت افزایش اثربخشی درامورآموزشی را به تحقق درآورد.

معلم، برنامه ریزی درسی ،مشارکت