سارا توکلی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر مدارس عادی و نمونه به پذیرش اجتماعی و خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان است. جامعه آماری را دانش آموزان دختر (مدارس عادی و نمونه) مقطع دو فوم متوسطه شهرستان خواف تشکیل می دهند. که به صورت روش نمونه گیری کاملا تصادفی است حرکت مدارس مذکور 50 نفر و در مجموع 100 نفر عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. روش تحقیق به صورت توصیفی از نوع مقایسه ای است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه هایی پذیرش اجتماعی و خود کارآمدی تحصیلی با تعیین پایایی به ترتیب 0/781 و 0/812 می باشد روش تجزیه و تحلیل برای بررسی چگونگی توزیع متغیرهای پژوهش و پاسخ با فرضیات پژوهش از آزمون های کلمونگروف اسمیرنف و تی تک نمونه ای و تی مستقل به کمک نرم افزار SPSS22 استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که 1. نوع مدرسه (عادی و نمونه) به ترتیب با مقدار 17/66 و 19/48 برای پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه تحصیل دارد (بیشترین تاثیرگذاری از مدرسه نمونه است) 2. نوع مدرسه (عادی و نمونه) به ترتیب با مقدار 2/72 و 2/90 بر خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه تاثیر دارد (بیشترین تاثیرگذاری از مدرسه نمونه است) بنابراین نتیجه کلی بر آن شد که مدارس نمونه بیشتر از مدارس عادی به پذیرش اجتماعی و خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار می باشد.

مدرسه عادی، مدرسه نمونه، پذیرش اجتماع ، خودکارآمدی تحصی ، دانش آموزا ، مقطع متوسطه