ارتباط بین خود تنظیمی هیجانی با کیفیت زندگی در نوجوانان و جوانان همزاد چند تایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خود تنظیمی هیجانی با کیفیت زندگی در نوجوانان و جوانان همزاد چند تایی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق حاضر، جامعه ی آماری شامل تمامی دو قلوها و چند قلو های دختر و پسری است که در گروه سنی 30-15 سال عضو جامعه همیار دوقلو هستند که 260 نفر از آنان به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه های دشواری های تنظیم هیجانی، و کیفیت زندگی SF36 بود. برای آزمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد . نتایج نشان داد ابعاد دشواری در تنظیم هیجانات از جمله عدم پذیرش پاسخ های هیجانی (r=-0.212) دشواری دست زدن به رفتار هدفمند (r=-0.304) فقدان آگاهی هیجانی (r=-0.446) دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی (r=-0453) و فقدان شفافیت هیجانی (r=-0.600) با نمره کیفیت زندگی همبستگی منفی و معنادار دارد. یعنی با افزایش دشواری تنظیم هیجانی برای ابعاد ذکر شده کیفیت زندگی کاهش داشته است یا به عبارت دیگر با افزایش مهارت های تنظیم هیجانات کیفیت زندگی افزایش می یابد. نتایج حاصل از این پژوهش جهت آگاهی والدین از چگونگی مهارت های خودتنظیمی هیجانی بر کیفیت زندگی چندقلوها می تواند اثر مطلوبی داشته باشد و باعث آموزش الگوهای صحیح خودتنظیمی هیجانی چندقلوها شود. پیشنهاد می گردد کلاسهای آموزشی و کارگاههای آموزشی هم برای والدین و هم برای فرزندان همزاد چند تایی در زمینه مهارت های خود تنظیمی هیجانی برگزار شود.

Keywords:

کیفیت زندگی , خود تنظیمی هیجانی , دشواری تنظیم هیجانی