ساخت مدل نظری مشارکت زنان و ارتقاء کیفیت زندگی آنها در فضاهای شهری

فقدان مشارکت موثر زنان یکی از مهمترین علل به حاشیه رانده شدن آنها در جامعه و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی آنها محسوب می گردد .شورایاری ها یکی از بسترهای مناسبی است که زنان با حضور موثر و سازنده در آنها می توانند در عرصه های مدیریتی و برنامه ریزی، ایفای نقش نموده و به لحاظ شناخت خوبی که از نیازهای قشر زنان جامعه دارند، در خدمات رسانی مناسب و بهبود کیفیت زندگی زنان در جامعه موثر واقع شوند. این تحقیق با هدف طراحی مدل نظری ارتباط بین مشارکت زنان و سطح کیفیت زندگی آنها، به دنبال تبیین روش های مختلف مشارکت زنان در اداره امور شهرها است تا از این طریق، مقدمات بهبود شرایط زندگی زنان، به عنوان نیم دیگر جامعه فراهم گردد. نوع تحقیق، نظری و روش انجام آن مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است. گردآوری داده ها به شیوه اسنادی- کتابخانه ای و تحلیل آن ها بر اساس روش های توصیفی و نظری انجام گرفته است. یافته ها نشان می دهد که هرچه میزان مشارکت زنان در اداره امور شهری بیشتر باشد، به همان میزان کیفیت زندگی آن ها نیز افزایش می یابد. یافته ها نشان می دهد که از طریق توسعه مشارکت زنان در جامعه می توان شاهد ارتقاء کیفیت زندگی آن ها در حوزه های مختلفی شامل آموزش، اشتغال، انرژی، محیط زیست، سلامت، حقوق بشر، درآمد، زیرساخت ها، امنیت ملی، امنیت عمومی، تفریح و سرگرمی، و مسکن شد.

Keywords:

مشارکت زنان , شورایاری , کیفیت زندگی , شهر