بررسی تبیین نسلی اعتماد اجتماعی بین زنان ساکن منطقه 2

پژوهش حاضربه بررسی تفاوت میزان اعتماد در بین سه نسل از ساکنان منطقه دو تهران پرداخته است .این پژوهش مبنای خود را بر این پرس آغازین نهاده است که ایا اعتماد اجتماعی در بین نسل های مختلف زنان مورد بررسی متفاوت است در صورت متفاوت بودن میزان اعتماد اجتماعی این تفاوت در قالب اشکال اعتماد چون اعتماد نهادی ،تعمیم یافته ، عام گرایانه و خاص گرایانه در بین زنان نسل های مختلف چه تفاوتی دارد چارچوب نظری این تحقیق به برسی نظرات آرا و نظرات اندیشمندان مختلف جامعه شناسی در حوزه اعتماد ، نسل و زنان پرداخته است. جامعه آماری این شامل سه نسل قبل از انقلاب (متولدین سال های 1325تا 1338) نسل انقلاب و جنگ (متولدین 1339تا 1355) و نسل بعد انقلاب (متولدین 1356تا 1370) منطقه دو شهر تهران است. حجم نمونه 225نفر بوده .روش اصلی این پژوهش از نوع پیمایشی و ابزار اصلی گرد آوری اطلاعات ، پرسشنامه است که با توجه به اهداف فرضیات تحقیق طراحی شده است و پس از انجام پیش آزمون روایی و اعتبار آن تایید گردیده است . به منظور تحلیل داده های گردآوری شده از روش آماری توصیفی استفاده شده است .بر اساس یافته های تحقیق می توان گفت بیشترین میزان اعتماد اجتماعی بیشترین درزنان نسل اول است. در بین نسل ها اعتماداجتماعی بنیادی تفاوتی ندارد .بیشترین اعتماد اجتماعی تعمیم یافته در بین زنان نسل اول است .بین اعتماد اجتماعی خاص گرایانه و عام گرایانه سه نسل تفاوتی وجود ندارد.

Keywords:

نسل , اعتماد اجتماعی , اعتماد بنیادی , اعتماد تعمیم یافته , خاص گرایانه , عام گرایانه