بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و هراس از تعرض در بین زنان ومردان شهری (با نمونه ای از محله های شهر خرم آباد)

برقراری امنیت در فضای شهری و برخورداری شهروندان بویژه زنان از احساس امنیت، اهمیت فزاینده ای دارد و یکی از مولفه های اساسی توسعه پایدار اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی هراس از تعرض در بین زنان ومردان شهری می باشد که در محله هایی از شهر خرم آبادبه آزمون گذاشته شده است. برای نیل به این هدف، از نظریه سرمایه اجتماعی به عنوان چارچوب نظری استفاده شده است. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش می باشد. داده های مورد نیاز از نمونه ای به حجم 245 نفر با ابزار پرسشنامه ساختمند گرداوری شده اند. برای تحلیل داده ها از آزمون های پیرسون، تی، تحلیل واریانس یک طرفه، شف، رگرسیون چندگانه و مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که تعرض به پسران نوجوان، تعرض به دختران و زنان و زورگیری مهمترین معرف های هراس از تعرض هستند. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد، متغیرهای مشارکت محله ای (0/57-)، رعایت هنجارهای درونی شده(0/44-)، اعتماد محله ای(0/58-)، تعلق طایفه ای (0/46-)، سن (0/31-) و مدت سکونت در محله (0/24-) با متغیر هراس از تعرض رابطه معناداری دارند. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که متغیرهای رعایت هنجارهای درونی شده، اعتماد محله ای، تعلق طایفه ای و سن 58 درصد از تغییرات هراس از تعرض را تبیین می کنند.