سولماز زعیم دار - دانشجوی دکترای برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه فنی استانبول
مژگان زعیم دار - دکترای مدیریت محیط زیست، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد تهران واحد شمال

بزرگترین تصور غلط از نیاز زنان در برنامه ریزی و طراحی شهری این است که آنها را مانند مردان در نظر بگیرند و مفهوم عدالت جنسیتی در طراحی و برنامه ریزی شهری را به مثابه برابری محض تلقی کنند. اینکه زنان نیازهای مخصوص به خود ندارند و تفاوت نیازهای آنان در نظر گرفته نشود ، هسته اصلی نقص و کوتاهی در برنامه ریزی شهری در ارتباط با زنان است. یکی از نقدهای جدی وارد بر برنامه ریزی شهری از طرف جوامع طرفدار عدالت اجتماعی و کیفیت محیطی، عدم درک چالش ها و سختی های موجود برای ایجاد برابری و وقوع عدالت فضایی در یک محیط ساخته شده ای است که کاملا با یک دیدگاه و رویکرد مردانه ساخته شده است. در این مقاله سعی بر آن است تا ضرورت توجه به جنسیت در طراحی و برنامه ریزی شهری مورد بررسی قرار گیرد، جوانب و فاکتورهای شهرسازی موثر در برقراری عدالت جنسیتی در شهرها شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و در پایان راهکارها و سیاستهای برنامه ریزی شهری در جهت متعادل کردن فضاهای شهری موجود با نیازهای جنسیتی زنان پیشنهاد خواهد شد. روش تحقیق بر اساس مطالعات کتابخانه ای، مشاهده بررسی و ارزیابی دستورالعمل ها و تجارب جهانی و نمونه های موردی می باشد.

عدالت جنسیتی، شهر دوستدار زنان، عدالت فضایی، کیفیت محیطی، امنیت اجتماعی