حورناز کشاورزیان
علیرضا دهقان

شهر مجازی، به عنوان محیط اجتماعی کنونی برساخته عصر دیجیتال و رسانه های نوین است و کنش های اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی شهروندان محدود به فضای واقعی نیست و بخش زیادی از این کنش ها به این شهر منتقل شده است .ارتباطات در حرکت و فناوری سیار که نتیجه همگامی تلفن همراه و اینترنت است، منجر به ابراز هویت سیال می شود. دختران به عنوان گروهی که کمتر مجال ابرازگری یافته اند و ملاحظات فضای واقعی آنها را از کنشگری باز داشته است، سوار بر موج فضای مجازی به باز تعریف خود می پردازند. نوع و کیفیت خود اظهاری در فضای مجازی لزوما همگام با فضای واقعی نیست و گاه با چالش شکاف هویتی همراه است.پرسش این مقاله شناخت ویژگی های خود اظهاری دختران در فضای مجازی و فهم نقاط اشتراک و افتراق آن با فضای واقعی است. همچنین آیا نوع مجرای ارتباطی در دسترس کاربر در کیفیت خود اظهاری نمود می یابد و یا به زبان صریح تر تکنولوژی ارتباطی تعیین کننده نوع خود اظهاری است در راستای پاسخ به این پرسش با نشانه شناسی عکسها و تحلیل مضمونی شرح عکسهای دختران جوان تهرانی در شبکه ی اجتماعی اینستاگرام، بیان بصری و بیان نوشتاری این کاربران در پرداخت هویتشان مورد مطالعه قرار گرفته است.

شهر مجازی، خود اظهاری مجازی، هویت سیال و شکاف هویتی