مقایسه دیدگاه دختران و پسران به لحاظ ارزیابی مطلوبیت فضاهای عمومی در شهر قایم شهر

پژوهش حاضر درصدد مقایسه دیدگاه دختران و پسران به لحاظ ارزیابی مطلوبیت فضاهای عمومی شهری است. بدین منظور ابعاد چهارگانه کیفیت فضاهای شهری (pps) شامل آسایش و منظر، کاربری و فعالیت ها، دسترسی و به هم پیوستگی و در نهایت اجتماع پذیری فضاهای عمومی شهری در بین دختران و پسران مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق از نوع پیمایشی است و گردآوری اطلاعات با تکنیک پرسشنامه انجام شد. حجم نمونه تعداد 376 نفر از جوانان در سنین بین 29- 15 سال در شهر قایم شهر است که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعیین شد. در تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون t مستقل و تحلیل واریانس در نرم افزار spss استفاده شد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد بین دو گروه دختران و پسران در ارزیابی فضاهای عمومی شهری تفاوت میانگین معنادار است. درواقع دختران ارزیابی منفی تری در مقایسه با پسران نسبت به مطلوبیت فضاهای عمومی شهری داشتند. بااین حال مطالعه جزیی تر ابعاد و مولفه های مطلوبیت فضاهای عمومی شهری شامل اجتماع پذیری، آسایش و منظر، دسترسی و پیوستگی و کاربری و فعالیت ها، نشان می دهد بین دو گروه دختران و پسران تفاوت میانگین معنادار نیست. به عبارتی دختران و پسران ارزیابی مشابهی از فضاهای عمومی شهری داشتند که این امر تفاوت تحلیل در سطوح مختلف مفهومی را یادآور می شود. در مقایسه دیدگاه دو گروه: مجرد و متاهل نیز تفاوت میانگین معنادار نشد. به عبارتی مجردان و متاهلان ارزیابی مشابه ای از مطلوبیت فضاهای شهری داشته اند. همچنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد بین سطوح مختلف تحصیلی در ارزیابی مطلوبیت فضاهای شهری تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین گروه های شغلی نیز تفاوت میانگین معنا دار نشد. ولی بین مدت زمان اقامت در شهر با ارزیابی مطلوبیت فضاهای عمومی تفاوت میانگین معنادار شد. به بیان دیگر هر چه میزان اقامت در شهر طولانی باشد، افراد ارزیابی بهتری از مطلوبیت فضاهای شهری دارند.

Keywords:

دختران و پسران , فضاهای عمومی شهری , اجتماع پذیری , آسایش و منظر , دسترسی و به هم پیوستگی و کاربری و فعالیت ها