مطالعه تیوری و تجربی شکل پذیری ورق های ساندویچی فلز/پلمیر/فلز

در این مقاله شکل پذیری ورق های ساندویچی سه لایه با لایه های بیرونی از جنس فلز و لایه میانی از جنس پلیمر مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور نمودارهای حد شکل پذیری ورق ساندویچی به صورت تیوری و تجربی به دست آمدند. جهت تعیین تجربی نمودار حد شکل پذیری، آزمایش اتساع با سنبه سرکروی (آزمایش ناکازیما) بر روی شش نمونه شیاردار انجام شد. برای محاسبه نمودار حد شکل پذیری به صورت تیوری از مدل مارسینیاک-کوزینسکی (M-K) توسعه یافته استفاده شد که در آن به جای استفاده از خواص مکانیکی معادل ورق ساندویچی، خواص هر یک از لایه ها به صورت مجزا تعریف شد. لایه های فلزی از جنس فولاد و آلومینیوم در نظر گرفته شدند. اثر پارامترهای ضخامت لایه های فلزی و پلیمری، جنس لایه های فلزی و ترتیب قرارگیری لایه های فلزی بر نمودار حد شکل پذیری مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که با افزایش ضخامت لایه پلیمری شکل پذیری ورق ساندویچی بهبود می یابد. همچنین نتایج به دست آمده نشان دادند که اثر ترتیب قرارگیری لایه های فلزی نسبت به ضخامت لایه ها تاثیر بیشتری بر شکل پذیری ورق ساندویچی دارد. به طوری که در ورق ساندویچی آلومینیوم/پلیمر/آلومینیوم، با جایگزین کردن لایه پایین با ورق فولادی شکل پذیری بهتری حاصل شد. به صورت عکس، با جایگزین کردن لایه بالا با ورق فولادی کمترین میزان شکل پذیری به دست آمد

Keywords:

نمودار حد شکل پذیری , ورق ساندویچی , مدل M-K , آزمایش ناکازیما