مطالعه توانایی سلولهای عرضه کننده آنتی ژن تولید شده در شرایط INVITRO در تحریک لنفوسیتهای جداشده از خون محیطی

از آنجا که سلولهای T در مقابل سلولهای عرضه کننده آنتی ژن قادر به تکثیر می باشند و این توانایی در القای شدت تکثیر توسط سلولهای محرک می تواند به عنوان موضوعی قابل بحث در جهت ایمونوتراپی سرطان مطرح شود . این بررسی توانایی دندریتیک های تولید شده را در تحریک پاسخ ایمنی به کمک واکنش مختلط لوکوسیتی ( MLR) مورد بحث قرار می دهد . سلولهای دندریتیک تولید شده در شرایط invitro را تحت اثر 3000 راد پرتو گاما قرار داده و سپس با لنفوسیتهای T جدا شده از افراد سالم با نسبتهای متفاوت 100000 ) 1/5 سلول T و 20000 سلول دندریتیک ) و 100000) 1/10 سلول T و 10000 سلول دندریتیک ) و 100000) 1/20 سلول T و 5000 سلول دندریتیک ) مجاورسازی کرده و به همراه سه نمونه شاهد که شامل T تنها به میزان 100000 سلول و DC تنها به میزان 20000 سلول و T همراه با PHA 2/5%به مدت 5روز کشت و سپس به مدت 18 ساعت با تایمیدین نشاندار با (H3 )انکوبه کرده و سپس با دستگاه Cell Harvester فیلتر و با شمارش گر بتا در محلول سنتیلاسیون شمارش گردید . بررسی با شمارشگر بتا PHA همراه با T و برای 47264/50 تنها DC وبرای 85849/70 تنها T برای CPM نشان داد که میزان 99912/10 و برای DC و T به نسبتهای 1/5 و 1/10 و 1/20 به ترتیب 102342/70 و 62882/80 و 47028/30 بوده است و بررسی های مجدد نتایج مشابه را تائید کرده است . با توجه به اثر مثبت افزایش غلظت DCS تولید شده در شرایط invitro روی تکثیر سلولهای T جدا شده از خون محیطی میتوان دریافت که DCS تولید شده در شرایط آزمایشگاه توانایی تحریک سلولهایT را داشته و می توان با تغییر فاکتورهای بلوغ این سلولها در شرایط invitro توانایی DCS را در تحریک سیستم ایمنی تقویت و از این سلولها در جهت ایمونوتراپی سرطان بهره گرفت .