پری حسین زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع-مهندسی مالی دانشگاه تربیت مدرس
فریماه مخاطب رفیعی - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها دانشگاه تربیت مدرس

پرتفوی به مجموعه ای از دارایی های مالی و واقعی گفته می شود که سرمایه گذار تصمیم به سرمایه گذاری در آنهادارد. هدف از تشکیل پرتفوی همپوشانی ریسک دارایی توسط همدیگر می باشد به طوریکه ضرر یکی از دارایی ها را دیگریجبران کند. مهمترین عامل در بهینه سازی پرتفوی مطلوبیت سرمایه گذار است. تابع مطلوبیت هر سرمایه گذار با دیگریمتفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد ازجمله میزان بازده مورد انتظار سرمایه گذار، میزان ریسک گریزیسرمایه گذار، سرمایه در دست سرمایه گذار و غیره. برای بهینه سازی دو تیوری مهم وجود دارد تیوری مدرن پرتفوی ، تیوریفرامدرن پرتفوی. در تیوری مدرن پرتفوی ریسک به صورت اختلاف از میانگین تعریف می شود ولی در تیوری فرامدرنپرتفوی ریسک به دو دسته ریسک مطلوب و نامطلوب تقسیم بندی می شود. ریسک مورد بررسی در تیوری فرامدرن پرتفویریسک نامطلوب است.در این پژوهش مساله بهینه سازی پرتفوی چند دورهای تیوری فرامدرن پرتفوی مدلسازی شده است. برایانتخاب سهم ها از روش تاپسیس و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی استفاده گردیده و دارایی هایی مورداستفاده سهام شپنا ،خاور و اوراق مشارکت می باشد. برای پیش بینی بازده دارایی های ریسکی در دوره های آتی از روش سناریوسازی حرکتبراونی هندسی بهره برده شده است. دارایی های تاریخی به صورت هفتگی در سال 1394 می باشد. برای حل مدل ازالگوریتم های فراابتکاری بهینه سازی ملهم از اپتیک (OIO) و ژنتیک استفاده شده است. مساله بهینه سازی برای دوره های 3 و 5 هفته ای و تحت سناریوهای 2، 5، 10 تایی بررسی می شود. پس از حل مدل کارایی بهتر الگوریتم بهینه سازی ملهم از اپتیک نسبت به الگوریتم ژنتیک نتیجه می دهد.

بهینه سازی پرتفوی، تیوری فرامدرن پرتفوی، الگوریتم بهینه سازی ملهم از اپتیک، الگوریتم ژنتیک