مهدی عابدی - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان امام رضا )ع( اندیمشک
ایمان اسمعیل وندی - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان امام رضا )ع( اندیمشک
داریوش بویری - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان امام رضا )ع( اندیمشک
آرمان خواجوی - دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان امام رضا )ع( اندیمشک

یکی از ویژگی های طبیعت انسان اجتماعی بودن وی میباشد .از این رو معاشرت وهم نشینی افراد با هم امری طبیعی وضروری است.هرچه افرادهمدلی ودوستی نیکوتری داشته باشنداثار مطلوب تری در جامعه واجتماع نمایان می شود.همدلی کردن درک احساس در فردی دیگر است واین که به لحاظ احساسی خود را به جای دیگری قرار دهید. درمیان افرا باسطح برابر هوش هیجانی فطری، فردی که گسترش وسیعب ومتنوعی از حس ها را را عملا تجربه کرده باشد در همدلی کردن توامند است.دراین مقاله همدای تین گونه تعریف شدهاست .همدلی یعنی اینکه فرد بتواند زندگی دیگران راحتی زمانی را که در آن شرایط قرار ندارد درک کند. همدلی به فرد کمک میکند تا بتواند انسان دیگر حتی زمانی که با آن ها متفاوت است بپذیرد.وبه آن ها احترام بگذارد .همدلی روابط اجتماعی در فرهنگ های جامعه بهبود می بخشد وبه ایجاد رفتارهای حمایت کننده وپذیرنده نسبت به انسان های دیگر منجر می شود.مقاله ی حاضر به برسی این ارتباط ونقش آن در زندگی و رواط بررسی می کند ونتایج آن را بیان می دارداین پژوهش نشان می داردکه جنسیت با میزان همدلی رابطه داشته است . همدلی درجنس های انسان متفاوت است. که زمینه های ان را می توان در ژنتیک ومحیط پیدا نمود.وهوش فرهنگی تاثیر گرفته از فرهنگ غالب بر جامعه است در روابط افراد تاثیر می گذارد ودر میزان همدلی افراد می تواند اثر مثبت ومنفی داشته باشد.

حرمت خود، تعامل، همدلی، هم نشینی، دوستی و اعتدال همدلی ، درک و دلسوزی