میثم خان محمدی - نیروگاه اتمی بوشهر

پیشرفت روزافزون تکنولوژی هسته ای و توسعه و بهره برداری از فناوری هسته ای در دنیا،باعث گسترش و راه اندازی و استفاده از راکتورهای هسته ای صنعتی و تحقیقاتی شده است،حال باتوجه به اینکه غنی سازی اورانیوم یکی از هزینه های اصلی در یک راکتور هسته ای محسوب می شود،می توان با استفاده و جایگزینی ترکیبات اورانیوم با عناصر دیگر مثل مولیبدن چگالی سوخت را افزایش و مقدار غنای لازم را کاهش داد.استفاده از اورانیوم با غنای بالا علاوه بر افزایش هزینه های یک راکتور بر میزان ایمنی آن نیز تاثیر میگذارد و با کاهش غنای س وخت میتوان ایمنی هسته ای بیشتری بدست آورد و همچنین هزینه های راکتور نیز کاهش قابل ملاحظه ای پیدا خواهد نمود. در این پروژه سوخت جدید UO2 مخلوط در اکسید Mo راکه توسط برخی سازمان ها در سال های اخیر تولید و مورد آزمایش قرار گرفته و بعنوان نوعی سوخت LEU برای بسیاری از راکتورهای تحقیقاتی و پژوهشی در نظر گرفته شده است را معرفی و جایگزین سوخت فعلی در راکتور تحقیقاتی تهران نموده و میزان بحرانیت و تغییرات ناشی از جایگزینی سوخت را در قلب راکتور محاسبه می نماییم و مقایسه ای بین سوخت قبلی و سوخت جدید انجام داده و امکان جایگزینی سوخت جدید با چگالی ها، درصد مولیبدن و غناهای مختلف با بر رسی برخی پارامترهای نوترونیکی برای راکتور تحقیقاتی تهران بررسی می نماییم.همچنین جهت حل مساله و بررسی این پارامترها از نرم افزار 0.V3 PC-MTR با اطلاعات سلول مدل سوخت سوزنی با کاندنس انرژی و هندسه تیغه ای و از روش Perseus جهت حل معادله ترابرد نوترون استفاده کرده و به نتایج دست یافته ایم. از جمله نتایج بدست آمده بررسی صرفه جویی در هزینه و بحث ایمنی با کاهش غنا برای سوخت سرمت UO2-Mo در شرایطی برابر با سوخت فعلی راکتور تهران ،بررسی طول سیکل،بررسی فیدبک دمایی سوخت،کوچک کردن قلب و بررسی پارامترهای نوترونیک مورد نظر در آن،بررسی شار حراراتی و توان راکتور در سوخت Mo-UO2 و مقایسه این پارامترهای نوترونیکی با سوخت Al-U3O8 راکتور تحقیقاتی تهران می باشد.