رحیمه صابرفر - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس
سامره فلاحتکار - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی ، دانشگاه تربیت مدرس
سیدحسین کیا - دکتری سنجش از دور دانشگاه ساتامپتن، مدرس دانشگاه تربیت مدرس

امروزه کسب آگاهی و دانش در رابطه با پوشش گیاهی و سالمت آن نقش مهمی را در مدیریت مناطق حفاظت شده و حفاظت از گونههای گیاهی و جانوری آن دارد. بهمنظور بررسی و پایش پوشش اراضی در مقیاس جهانی و ناحیهای دسترسی بههنگام به دادههای میدانی یا صحرایی معموال دشوار و محدود میباشد. از این رو سنجش از دور فنآوری بسیار مفیدی است که جهت بررسی روند پوشش گیاهی درگذشته تا کنون نسبت به سایر روشها ارجحیت داده میشود. در راستای برنامهریزی و مدیریت سرزمین و نیل به اهداف حفاظتی، بررسی تغییرات الگوهای مکانی کاربری و پوشش اراضی بسیار ضروری است. استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست در تعیین تغییرات پوشش اراضی یکی از راههای موجود در آشکارسازی تغییرات پوشش گیاهی میباشد. در تحقیق حاضر با استفاده از تصاویر سالهای 1366 ،1372 ،1377 و 1388 مربوط به سه سنجنده TM+ ،تصویر سال 1382 مربوط به سنجنده ETM و تصویر سال 1394 مربوط به سنجنده OLI ماهواره لندست و استفاده از روش طبقهبندی هیبرید منطقه مورد مطالعه به 6 طبقه جنگل سوزنی برگ، پهن برگ، مرتع، اراضی کشاورزی، مناطق مسکونی و اراضی بایر تقسیم شد و پایش روند تغییرات پوشش اراضی پارک ملی و منطقه حفاظت شده سالوک با استفاده از روش مقایسه پس از طبقهبندی بیانگر کاهش 18 درصدی پوشش گیاهی در طی سی سال گذشته و افزایش اراضی بایر میباشد.

سنجندههای ماهواره لندست، روش هیبرید، آشکارسازی تغییرات پوشش اراضی، مناطق حفاظت شده