بررسی توانایی رشد باکتری های باسیلوس سریوس و باسیلوس تورینجینسیس در غلظت های مختلف سم دلتامترین

مقدمه: سم دلتامترین دارای خاصیت تماسی و گوارشی و غیر سیستمیک است و طیف وسیعی از آفات مکنده و جونده را در مدت کوتاه کنترل می کند. دلتامترین دارای خاصیت چربی دوستی می باشد به همین دلیل به سرعت جذب لایه کوتیکول حشرات شده و آن ها را به سرعت از بین می برد. مواد و روش ها: دراین پژوهش جهت جداسازی باکتری های تجزیه کننده سم دلتامترین نمونه برداری از سطوح مختلف خاک جمع آوری و به آزماشگاه منتقل و بررسی روی آن ها انجام شد.پس از تهیه رقت از هر نمونه و تلقیح به محیط MSb به همراه سم خالص 98.5 درصد دلتامترین،نمونه ها در انکوباتور شیکردار به مدت 7 روز انکوبه گذاری کردیم.پس از این مدت با مشاهده کدورت و رنگ آمیزی گرم وجود باکتری در محیط شناسایی شد، سپس با استفاده از تست های بیوشیمیایی و انجام PCRباکتری ها تعیین هویت شدند.همچنین رشد باکتری های جداسازی شده در غلظت های مختلف سم در محیط Msb مورد بررسی قرار گرفت.نتایج : در این پژوهش دو باکتری به نام های باسیلوس سریوس و باسیلوس تورینجینسیس شناسایی شدند که سم دلتامترین را به عنوان منبع کربن و نیتروژن تجزیه کردند،همچنین نتایج نشان می دهد که باکتری های جداسازی شده در غلظت ppm 50رشد داشتند و با افزایش غلظت رشد باکتری کاهش یافت.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که باکتری های جداسازی شده سم دلتامترین را تجزیه کرده و باکتری ها در خاک مزارع کشاورزی وجود دارند که از این باکتری ها می توان جهت کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از تاثیرات این سم استفاده کرد.همچنین باکتری ها ی جداسازی شده در غلظت ppm 50 بیشترین رشد را داشتند و در غلظت ppm 250کمترین رشد را داشتند که نشان می دهد با افزایش غلظت رشد باکتری کاهش یافته است.

Keywords:

دلتامترین , باسیلوس , MSB , باکتری های تجزیه کننده