ساجده مدنی - کارشناسی پژوهش پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی رشت گیلان
مکرم روانبخش - عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی رشت گیلان

امروزه با توجه به افزایش فعالیت های بشر، تاثیرات مخرب آن بر محیط زیست به منطقه خاصی از جهان محدود نمیشود. از جمله این تاثیرگذاری های ویرانگر ورود گونه های گیاهی غیربومی به نقاط مختلف جهان بوده است که در طول 200 سال اخیر با گسترش کشاورزی، افزایش مبادله های کالا، افزایش فعالیت های بشر و همچنین ویرانگری روزافزون محیط زیست، روند افزایشی داشته است. یکی از این آسیب-هایی که بویژه در سال های اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، مسیله ورود گونه ی گیاهی غیربومی (مهاجم) سنبل آبی به اکوسیستم های طبیعی می باشد، بررسی ها نشان می دهد، سنبل آبی با آنکه توانایی جذب و تصفیه فلزات سنگین را دارد؛ اما حضور نابجای آن به دلیل شدت توانایی تکثیر و سازگاری آن، به مثابه دستکش آهنین سبز رنگی میتواند گلوی حیات زیستمندان محیط های آبی و تالابی اعم از آبزیان و گیاهان را مستقیما و با اختلال در زنجیره غذایی پرندگان و سایر موجودات فشرده و آنان را از پای درآورد؛ در نتیجه مقابله نکردن با این گونه غیربومی و مهاجم منجر به مرگ تدریجی تالاب ها ی استان خواهد شد. در این مقاله وضعیت پراکنش گونه در استان بررسی و افدامات کنترلی کوتاه مدت و میان مدت تشریح می گردد.

گونه مهاجم، سنبل آبی، استان گیلان