بررسی تاثیر پارامترهای دما و زمان بر روی محصولات پیرولیز لاستیک فرسوده

انباشتگی روز افزون و چشمگیر لاستیک های فرسوده وسایل نقلیه از یک سوء و بررسی روش مقابله با آنها از سوی دیگر تبدیل به یک مشکل زیست محیطی جهانی شده است. امروزه در جهان صنعتی، با استفاده از سیستم پیرولیز موفق به تجزیه و استحصال سوخت از مواد پلاستیکی و لاستیک های فرسوده و غیره گردیده اند. روش پیرولیز لاستیک های فرسوده، بخش وسیعی از پژوهش ها را در دنیا به خود اختصاص داده است. در عمل پیرولیز، لاستیک فرسوده به هیدروکربن های سبک تر، مواد آلی فرار، گاز، روغن و مواد جامد (مواد غیر آلی تایر همانند فولاد) تجزیه میشود. با استفاده از روش پیرولیز میتوان تا 58 درصد وزنی لاستیک ها، روغن به دست آورد که این روغن خواص بسیار مشابه ی با سوخت های سبک موجود در بازار و سوخت دیزل دارد. با توجه به آزمایش های صورت گرفته در این مقاله، هنگامی که دما از 360 درجه سانتیگراد تا 700 درجه سانتیگراد افزایش می -یابد، محصول گاز از 10 به 40 %افزایش یافته درحالی که تولید زغال کاهش میابد. و محصول مایع در ابتدا به ماکزیمم مقدار خود در دمای 450 درجه سانتی گراد رسیده که این مقدار برابر با 50 %میباشد و سپس با افزایش دما کاهش میابد. همچنین با افزایش بازهی زمانی از 1 تا 5 ساعت، میزان گاز تولیدی افزایش یافته و مقدار زغال و مایع هیدروکربنی کاهش می یابد

Keywords:

لاستیک , پیرولیز , هیدروکربن , مواد آلی فرار