سیده فرنوش ریوفی - گروه شیمی، دانشکده علوم، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
نیما کراچی - گروه شیمی، دانشکده علوم، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
احد زارع - گروه شیمی، دانشکده علوم، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

در این مطالعه تاثیر روش پرکاربرد تلقیح و همچنین بازه های زمانی مختلف جهت عمردهی را بر خواص و ساختار نانوذرات Fe-Co در فرآیند تلقیح خشک مورد ارزیابی قرار دادیم. ویژگی های نانوذرات توسط تکنیک های EDX و XRD و SEM بررسی گردید. نتایج آنها نشان داد سنتز به روش تلقیح خشک سبب افزایش یکنواختی اندازه ذرات شده و به دلیل فشردگی ذرات و افزایش فضای متخلخل در بستر نانوسیلیکا، سطح ویژه افزایش یافته است. تهیه نانوذرات به صورت تابعی از زمان، بین (4 تا 44) ساعت و به شکل تبدیل خوراک، بازدهی محصولات و نسبت اندازه ذرات در فرآیند گزارش شدهاند. نانوکامپوزیت های تهیه شده به روش تلقیح خشک در همه زمانها دارای نتایج مناسب بوده و مناسب ترین نتایج در زمان 12 ساعت به دست آمده است. نسبت اندازه ذره تولیدی در این زمان در رنج 23 تا 18نانومتر بوده که نزدیکترین مقدار به نسبت استاندارد نانومتری نسبت به سایر آزمایشها در این مطالعه است.

نانوذرات، آهن، کبالت، تلقیح خشک، سنتز