تغییرات بیوشیمیایی و هماتولوژیک در اسب های مبتلا به زخم معده

آندوسکوپی معده بر روی 24 رأس ا سب عرب و 23 رأس اسبچه خزر جهت بررسی تغییرات بیوشیمیایی و هماتولوژیک در اسب های مبتلا به زخم معده انجام گرفت . پس از تشخیص زخم معده اسب مربوطه در یکی از دو گروه سالم یا دارای زخم معده قرار گرفت . %47/82 اسبچه ها و %62/5 اسبهای عرب تحت مطالعه زخم معده داشتند . میانگین مقادیر کلسیم، سدیم، پتاسیم، منیزیم و پروتئین تام سرم و یافته های هماتولوژیک در بین اسب های مبتلا و سالم اختلاف معنی دار نداشت ولی میزان فیبرینوژن سرم بطور معنی داری در دامهای مبتلا به زخم معده در هر دو نژاد بیشتر بودp<0 / 05) ( میانگین سطح سرمی هورمو نهای تیروئیدی و کورتیزول در اسبهای مبتلا به زخم معده بیشتر از سالم ها بود که در مورد اسبچه های خزر فقط اختلاف میانگین کورتیزول در بین دو گروه معنی دار بود ) p< 0 / 05) و در مورد اسبهای عرب فقط اختلاف میانگین T 3 معنی دار بود ) p< 0 / 05) در اسبچه های خزر %81/8 موارد زخم در ناحیه غیر غده ای و %18/2 در ناحیه غده ای معده بودند ولی در مورد اسبهای عرب این نسبت به ترتیب %73/33 و %26/67 بود . اختلاف بین رخداد زخم در دو ناحیه معده در هر دو نژاد معنی دار بود ) p<0/01) ولی در هر دو ارتباط معنی داری بین رخداد زخم معده و جنس وجود نداشت . رخداد زخم معده در اسبچه های خزر و اسبهای عرب تغییرات بیوشیمیایی و هماتولوژیک قابل توجهی را ایجاد نمی کند