مینا خانی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی،نفت و گاز، دانشگاه شیراز
آزاده میروکیلی - استادیار، دانشکده مهندسی شیمی،نفت و گاز، دانشگاه خلیجفارس، بوشهر
مریم ابراهیم زاده سروستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی،نفت و گاز،دانشگاه شیراز

در سالهای اخیر سوزاندن گازهای موجود در جریان گاز فلر واحدهای صنایع شیمیایی و دیگر منابع و به دنبال آن انتشار گاز CO2 و NOX به درون جو، باعث گرم شدن کرهی زمین و آلودگی زیستمحیطی شده است و این خود باعث اتلاف مقدار بسیاری انرژی میباشد، چراکه میتوان مواد مضر و بیاثر موجود در این مخلوط گازی را توسط تکنولوژی غشایی، که بهصورت وسیع در جداسازی گازها گسترشیافته و دوستدار محیطزیست میباشد، جدا نمود و بهصورت مجدد در واحد استفاده کرد. در این مطالعه هدف اصلی جدا کردن گاز N2 از مخلوط گاز فلر (N2 ،CO ،CO2 ،CH4 و H2 (و بازگرداندن گاز بازیابی شده به درون راکتور سنتز متانول میباشد. نتایج شبیهسازی نشان میدهد که در مورد گاز برگشتی به راکتور (MRGC (توانسته نسبت به 1 مورد متانول معمولی(MCC(676/0 % افزایش تولید متانول داشته و هم ینطور عدد استوکیومتری ( SN (در این جریان 22/0% کاهشیافته است. همچنین در این تحقیق پس از بررسی پارامترهای مهم در جداسازی گازها توسط غشا و انجام شبیه سازی، توانسته 5/98 % از N2 و 8/92 % از CH4 موجود در گاز بازیابی شده را جدا نمود و همچنین روزانه از انتشار NOX و 300 تن کربن دیاکسید به محیطزیست جلوگیری بهعملآمده است.

گاز فلر، غشاء، راکتور سنتز متانول، شبیهسازی، عدد استوکیومتری، محیطزیست