سعید رحمتی - دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
حسین نیکرو - دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.
محمدرضا دهخدا - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

کافیین مکملی است که در فهرست داروهای دوپینگی نیست و امروزه فراوان مصرف میشود. هدف از پژوهش، مقایسه ی تاثیر برنامهی تمرین بیهوازی همراه یا بدون مصرف کافیین بر عملکرد بی هوازی و سطوح لاکتات خون مردان فعال بود.در این مطالعه 32 دانشجوی مرد فعال بصورت تصادفی به دو گروه مصرف کنندهی کافیین(تجربی 16 نفر) و دارونما(کنترل 16 نفر) تقسیم شدند و در مراحلی پیشآزمون، پسآزمون اول و دوم مورد مقایسه قرار گرفتند. برای بررسی اثر مصرف حاد، مستمر و قطع مصرف کافیین، آزمودنیها به دو زیرگروه همگن تقسیمشدند. هر دو گروه به مدت چهار هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرینات بیهوازی پرداختند و در طی این مدت روزانه به گروه تجربی کافیین و به گروه کنترل دارونما داده شد. بعد از ارزیابی ترکیبات بدن، لاکتات، دوی 400 متر و وینگیت 30 ثانیه در پیشآزمون و پسآزمون اول و پس از اینکه هر یک از گروههایتجربی و کنترل به زیرگروههای تجربی و کنترل جداگانه تقسیم شدند؛ لاکتات و دوی 400 متر در پس- آزمون دوم در شرایط یکسان اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از روش آماری تی مستقل در سطح معنی- داری P<0/05 آزمایش شدند. تفاوت بین گروهی در متغیرهای دوی 400 متر و لاکتات معنیدار بود؛ اما در هیچکدام از شاخصهای آزمون وینگیت و ترکیبات بدن تفاوت معنیداری مشاهده نشد. نتایج پسآزمون اول و دوم نشان داد بین مصرف حاد و عدم مصرف و نیز بین مصرف مستمر و قطع کافیین در عملکرد دوی 400 متر و لاکتات تفاوت معنیداری وجود دارد.در نتیجه تمرین بیهوازی همراه با مصرف کافیین در مقایسه با بدون مصرفکافیین، بر عملکرد بیهوازی و سطح لاکتات سرم تاثیر معنیداری دارد.

تمرین بی هوازی، کافیین، عملکرد بی هوازی، لاکتات