اسماء سلیمانی - کارشناسارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
سعید شاکریان - استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
روح اله رنجبر - استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران

زمینه و هدف : از آنجایی که عصب واگی ریکاوری فشار خون بعد از ورزش را تسریع می کند، این پژوهش در صدد بررسی این که کدام فعالیت هوازی و بی هوازی ریکاوری فشار خون سریعتری دارد. بنابراین این مطالعه به مقایسه ریکاوری فشار خون متعاقب دو نوع فعالیت وامانده ساز هوازی و بی هوازی در پسران فعال دارای اضافه وزن می پردازد. روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن با میانگین سن 23.58±0.22 سال ، وزن 78/42±6/76 کیلوگرم ، قد 175/9±6/9 سانتی متر، شاخص توده بدن 26/03±1/26 کیلوگرم برمجذورقد انتخاب شدند ، به دوگروه تجربی n=10 و کنترل n=10 تقسیم شدند. سپس نمونه ها، در دونوبت صبح و بعدظهر به آزمون بی هوازی رست(شامل 6 تکرار دو سریع در مسافت 35 متر با حداکثر شدت است که با فاصله ی استراحت 10 ثانیه در بین هر تکرار) پرداختند. پس از یک جلسه فعالیت بی هوازی ریکاوری فشار خون به مدت 5 دقیقه (هر دقیقه یک مرتبه) بعد از تمرین اندازه گیری شد. به منظور تجزیه تحلیل استنباطی داده ها از روش آماری آزمون t جفت شده استفاده شد. هم چنین سطح معنی داری برای تمام روش های آماری در سطح احتمال α<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: بین ریکاوری فشار خون سیستولی بعد از فعالیت وامانده ساز بی هوازی رست در صبح و بعدازظهر تفاوت معنی داری وجود نداشت p> 0.05 وهمچنین بین ریکاوری فشار خون دیاستولی بعد از فعالیت وامانده ساز بی هوازی رست در صبح و بعدازظهر تفاوت معنی داری وجود نداشت p> 0.05 . بحث و نتیجه گیری: به طور کلی، بین ریکاوری فشارخون سیستولی و دیاستولی بعد از فعالیت وامانده ساز بی هوازی در صبح و بعدازظهر تفاوت معنی داری وجود نداشت. لیکن ریکاوری فشار خون سیستولی در فعالیت بی هوازی در بعدازظهر به طور معنی داری سریعتر از فعالیت بی هوازی در صبح بود

ریکاوری فشار خون ، فعالیت هوازی ، فعالیت بی هوازی