پیام ملاعباسی - دانشگاه اصفهان- دانشکده فنی و مهندسی- گروه مهندسی شیمی.
کامران جانقربان - دانشگاه آزاد اسلامی- واحد فراهان

نفیون به عنوان مشهورترین غشای پلی الکترولیت مصرفی در پیل های سوختی پلیمری شناخته می شود. این پلیمردر کنار مزایای بسیار زیاد دارای معایبی شامل نفوذپذیری بالا نسبت به متانول، قیمت گزاف و همچنین کاهش هدایتپذیری پروتونی در دماهای بالاست. در این پروژه، به منظور اصلاح ساختار نفیون، غشای نانوکامپوزیتی شامل نفیون و کربن نانوتیوب اصلاح شده با تتراتیل اورتوسیلیکات SiO2@CNT/Nafion به دست آمده از دو روش اصلاح سطحیبا گروه های عاملی کربوکسیل و گروه های عاملی آسیل کلراید تهیه و خواص این غشاها به عنوان پلی الکترولیت هایجدید برای کاربرد در پیل سوختی مورد بررسی قرار گرفته است. تست هایی همچون طیف سنجی نوری مادون قرمز (IR-FT ،(میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM ،(تورم آب، نفوذ پذیری متانول به منظور بررسی خواص و ویژگیهای نانوذرات و غشا های نانوکامپوزیتی بکار رفته است. طبق نتایج به دست آمده، عبورپذیری متانول، به عنوان یک عامل منفی در کاهش بازدهی پیل سوختی، در غشای ساخته شده که کربن نانوتیوب آن با گروه های عاملی آسیلکلراید اصلاح سطحی شده به مقدار زیادی نسبت به غشایی که کربن نانوتیوب آن با گروه های عاملی کربوکسیل اصلاح شدهاند و همچنین نسبت به غشای نفیون خالص کاهش یافته است. علت این پدیده توزیع بهتر و بیشتر سیلیکا در ساختار نانوذره است که باعث کاهش سایز نانوکانال های آبدوست، پر پیچ و خم شدن مسیر نفوذ و در نتیجه کاهش عبور متانول از میان غشا می شود.

نفیون، نفوذ پذیری متانول، کربن نانوتیوب، آسیل کلراید ، تتراتیل اورتوسیلیکات